Meeuwen

2.1 Historie

Meeuwen is ontstaan als een (niet langs de rivier gelegen) donkdorp. Een kasteel was wel aanwezig, maar was niet dominant voor het dorp. De primaire vorm bestond uit een groep boerderijen op de rand van zandopduikingen, langs de donkrand. Kleine akkertjes op de donk en weilanden in de lager gelegen omringende gebieden waren de belangrijkste bron van bestaan. De eerste bewoners vestigden zich op de oeverwallen van de Oude Maas. Ten zuiden van Meeuwen zijn deze oeverwallen nog herkenbaar. Vanuit hun woonplaatsen bij de rivier werden strookvormige kavels in het veen uitgezet. De kerk stond midden op de donk en daar omheen ontwikkelde zich een ambachtsbuurt.

De ontstaansgeschiedenis van het huidige Meeuwen gaat terug tot de St.Elisabethsvloed van 1421. Na deze overstroming werd de nederzetting opnieuw opgebouwd rond de resten van de kerk. Er werd een nieuwe, rechte straat (de Dorpsstraat) aangelegd waaraan Meeuwen de langgerekte vorm dankt die ook nu nog duidelijk in het dorp herkenbaar is. Tot 1940 vond er nauwelijks dorpsuitbreiding plaats. Sporadisch werden huizen bijgebouwd langs de oude wegen. Pas na 1940 vonden richting het oosten en het noorden enkele uitbreidingen plaats. Dit gebeurde in aanvulling op de langgerekte structuur van het dorp. Voor de meest recente, wat grotere uitbreiding van het dorp is afgeweken van de langgerekte structuur. In de hoek Dorpsstraat-Hoog Meeuwen is ruimte voor woningbouw gevonden.